(ก่อนผ่าตัด)

ฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเนื้อมีหนังค่ะ กรามเลยเป็นแบบนี้....

ถ้ามีเนื้อหนังตรงใบหน้าซักหน่อยคงจะดี แต่นี่ไม่มีเลยจริงๆ

จะมัดผมขึ้นให้สบายๆหน่อยก็ไม่ได้ ...

โหนกแก้มไม่เท่ากันอย่างรุนแรง เครียดกับมันมาก

ได้แต่เอาผมบังไว้ค่ะ

(วันถัดมาหลังผ่าตัด)

ความเจ็บนั้นขึ้นอยู่กับแต่ละเคสนะคะ แต่ฉันไม่ค่อยเจ็บมากเท่าไหร่

บอกตรงๆเลยว่า เพราะรูปหน้าของฉันมีผลต่อจิตใจที่ทำให้เครียดมาก

ความเจ็บแค่นี้ ฉันคิดว่าต้องทนให้ได้ค่ะ...

(หลังผ่าตัด 1 สัปดาห์)

ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยหน้าบวมขนาดนี้..? 55

ถึงสภาพจะยังบวมๆ แต่พอเห็นว่าหน้าเท่ากันแล้ว ดีใจ

คนอื่นๆบอกว่าช่วงนี้กินเยอะขึ้นนะ แต่จริงๆแล้วฉันยังเลือกกินอยู่เลย..

(หลังผ่าตัด 1เดือน)

ช่วงนี้พวกรอยบวมใหญ่ๆหายไปหมดแล้วค่ะ 555

ถึงหน้าจะยังดูอ้วนๆอยู่ก็ตาม ??

สันกรามด้านข้างหายไปแล้ว ...

ชอบส่องกระจกและก็ถ่ายรูปอยู่คนเดียว เพื่อนๆต่างก็บอกว่า... สุดยอด 555

(หลังผ่าตัด 3 เดือน)

นี่แทบจะเรียกว่าเป็นรูปถ่ายที่ดีที่สุดในชีวิตฉันเลยค่ะ...!!

เทียบกับตอนก่อนผ่าตัดแล้ว ก็ไม่ได้ดูเป็นคนละคนขนาดนั้นใช่ไหมคะ?

รูปที่คนอื่นถ่ายให้ยังออกมาดูสวยแบบนี้เลย เหลือเชื่อ..

เมื่อก่อนจะเกลียดการให้คนอื่นถ่ายรูปให้มาก

แต่กรามหายไปแล้ว หน้าก็เท่ากันแล้ว หน้าดูเล็กลงมากเลยใช่ไหมล่คะ ??

ตอนนี้มัดผมขึ้นได้อย่างสบายๆแล้ว...

โชคดีมากจริงๆค่ะ ที่ได้เจอผู้อำนวยการแพทย์ อิมชันซู ㅜ___ㅜ